بروم تا عید،بدوم تا سر گل

تا که به پرواز پروانه که در آن زندانی است،دلتان پر از شادی شود

خوب می دانم باغچه ی دلم،تنها است

سیب را خواهم گفت:نرسیده به رود،درختی است که در انتظار توست

پرواز خواهم کرد نه در آسمان،نه در زمین

بلکه به سوی خدا پرواز خواهم کرد

من در خواب خواهم دید،دور ترین گل را در دورترین بوته ی خاکی جهان

پافشاری خواهم کرد،به اقرار زمین

من پر از بال و پرم

در بقچه ی سفرم،نور خواهم گذاشت

من خواهم رفت،پرم از تنهایی